۱۳۹۰ بهمن ۳, دوشنبه
نامش ندا بود
شنبه بود، روز قبلش یه رهبری تبعاتِ حضور در خیابون و از رو دوشِ خودش به قولی رسما برداشته بود،
تــــــــــــــَخ. . . .
دختری که سوم بهمن به دنیا اومد و شنبه خونین رفت هدف داشت،
داد میزدن ندا بمون، گفت نه
گفت بمونم چی رو ببینم؟ اشک رو گونه های مادر سهراب؟
فروختن شناسنامه برا رای به قیمت ۱۰۰ هزار تومن؟
بی حوصلگی مردم از ادامه راه؟
بذار برم، خیلی خستم از دنیا
اشتراک در:
پست‌ها (Atom)